εχθιζινός

ἐχθιζινός, -ή, -όν (Α)

εχθεσινός («μένω γὰρ ἐξ ἐχθιζινοῡ», Μέν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. Μτγν. τ. τού χθιζινός* < χθιζός < χθες*].